12 maja 2017 r. w Zespole Szkół Nr 1 w Przysietnicy zaprezentowany został projekt uczniowski pt. „Pamięć nie dała się zgładzić - Katyń”. Montaż słowno – muzyczny poświęcony pamięci ofiar katyńskich przedstawiła grupa uczniów z klasy II gimnazjum, w której znaleźli się Jakub Buczek, Dawid Buczkowicz, Michał Kufel, Tomasz Pietryka, Filip Wiktorowicz i Piotr Zubel. Opiekunem zespołu projektowego była pani Małgorzata Ślączka, nauczyciel historii.

Część artystyczną młodzież rozpoczęła zacytowaniem słów  Jana Pawła II o znaczeniu prawdy w życiu człowieka. Było to nawiązanie do przeszłości PRL – u, kiedy to zbrodnia katyńska była tematem niewygodnym dla władz i zabronionym dla obywateli. A przecież wiosną 1940 r. z rozkazu władz stalinowskich rozstrzelano ponad 20 tysięcy polskich jeńców (oficerów, żołnierzy, policjantów, lekarzy, prawników, nauczycieli, urzędników państwowych). Zginęli tylko dlatego, że byli Polakami i stanowili elitę społeczeństwa Rzeczypospolitej. Ich śmierć w tak dramatycznych okolicznościach to po dzień dzisiejszy krwawiąca rana w polskiej świadomości narodowej. Zbrodnia ta bowiem nigdy nie została osądzona i ukarana.

Młodzi aktorzy nawiązując do wydarzeń tak bolesnych w naszej historii wykorzystali fragmenty utworów literackich, które podkreślały tragizm tamtych wydarzeń, m. in. wiersze „Krzyże pamięci i chwały” oraz  „Plama” Aleksandra Biedaka, „Katyń” Feliksa Konarskiego, „O, Boże” Kazimiery Iłłakowiczówny, „Nekrolog” Kazimierza Wierzyńskiego, a także notatki i wypowiedzi osób, które ocalały z Katynia. Część literacką ubogaciły prezentacje multimedialne przygotowane przez uczniów oraz materiały ikonograficzne i muzyczne, m.in. utwór Lecha Makowieckiego „Ostatni list” i „Kochana ma Polsko” zespołu Horytnica. Ponadto Martyna Kwolek i Mateusz Kołodziej z klasy III b gimnazjum wykonali przy akompaniamencie gitarowym przejmującą pieśń „Katyńskie łzy”, w oryginale wykonywaną przez grupę muzyczną Horytnica.

Po wystąpieniu uczniów głos zabrał pan dyrektor Wiesław Pałka, który podziękował młodzieży za wzruszającą część artystyczną upamiętniającą zbrodnię katyńską oraz zwrócił uwagę na burzliwe dzieje Polski w XX w.

Duże zaangażowanie wykonawców, ich skupienie i powaga wprowadziły widownię w atmosferę wyciszenia, zadumy, a także szacunku wobec tych, którzy zginęli z rąk sowieckich oprawców. Takie chwile są ważne i bardzo potrzebne  po to, by uświadomić młodemu pokoleniu, że wolność, którą cieszymy się dzisiaj, wymaga nie tylko wielu poświęceń, pracy, ale również pamięci o tych, którzy o nią walczyli i umierali.