27 maja br. obchodziliśmy doroczne Święto Szkoły, które jak zwykle miało na celu przypomnienie i uczczenie pamięci naszej patronki – Marii Konopnickiej. Na wstępie została odśpiewana „Rota”, a następnie prowadząca uroczystość uczennica klasy II gimnazjum, Gabriela Baran, zaprosiła wszystkich na przedstawienie teatralne przygotowane pod kierunkiem p. Haliny Błaż i p. Agnieszki Glazer przez  uczniów klasy Ib gimnazjum oraz klasy VI szkoły podstawowej.

Akcja sztuki Odlotowa wycieczka została umieszczona w dworku w Żarnowcu, gdzie obecnie znajduje się muzeum poetki, i rozgrywa się w dwóch planach czasowych – przenosi widza ze współczesności  aż do początku XX wieku, mianowicie w rok 1905. Owo zderzenie epok uświadamia nam, jak ogromne zmiany  zaszły  przez te ponad sto lat – zmiany polityczne, ustrojowe, społeczne, gospodarcze, ale także kulturowe i obyczajowe. Wśród nich może najbardziej boli i zaskakuje nowa mentalność wielu młodych ludzi urodzonych już w wolnej Polsce, którym takie pojęcia jak „narodowa tożsamość” czy „patriotyzm” kojarzą się z zacofaniem i Ciemnogrodem.

W rolę takiej właśnie współczesnej bohaterki wcieliła się uczennica klasy Ib, Klaudia Gładysz, która doskonale przedstawiła jej metamorfozę. Na początku widzimy ją w otoczeniu koleżanek i kolegów przybyłych na wycieczkę szkolną do Żarnowca – w tych rolach wystąpili: Weronika Data, Julia Szałajko, Piotr Cyparski i Karol Kolin. Zafascynowana nowoczesnością dziewczyna początkowo nie widzi potrzeby zgłębiania biografii Marii Konopnickiej, jest znudzona i z góry nastawiona negatywnie, odrzuca wszystko, co dawne, nie lubi też czytać i nie zna żadnych utworów poetki. Jednak zupełnie nieoczekiwanie przenosi się w czasie wstecz o ponad sto lat i ma okazję osobiście poznać tę niezwykłą kobietę, o której wcześniej wyrażała się z takim lekceważeniem.  Pod wpływem osobistego spotkania diametralnie zmienia swój stosunek zarówno do autorki „Roty”, jak i jej twórczości. Ponadto to niezwykłe spotkanie skłania zbuntowaną nastolatkę do zrewidowania dotychczasowych  poglądów, każe jej inaczej spojrzeć na siebie, otaczający świat i trudne dzieje naszego narodu, którego przecież jest częścią. Bohaterka powraca do rzeczywistości zupełnie odmieniona i o to właśnie chodziło autorom spektaklu: aby skłonić wszystkich młodych widzów do refleksji.

Niewątpliwie pomogły w tym doskonałe kreacje Dominiki Dąbrowskiej, która wystąpiła  jako Maria Konopnicka,  i Martyny Kwolek w roli Marii Dulębianki, a także Tomasza Pietryki – niezapomnianego Jaśka, który zaprezentował wzruszający wiersz „A czemuż wy chłodne rosy…”.

Z kolei w role dzieci przybywających do dworku z życzeniami wcielili się: Jakub Buczek, Piotr Zubel oraz Weronika Sobota i Izabela Zubel , które przypomniały wiersz „Sposób na laleczkę”.

Zasłużone brawa otrzymał też uczeń klasy IV, Karol Kukuliński, za świetną recytację wiersza „Stefek Burczymucha”. Dzięki młodym aktorom widzowie mogli podziwiać barwny, dowcipny język Marii Konopnickiej, dobroduszną ironię oraz nienachalny dydaktyzm poetki.

Spektakl przygotowano z ogromną dbałością o każdy szczegół, przemyślane były kostiumy, dekoracje i rekwizyty, co z pewnością jest zasługą całego zespołu teatralnego, w tym p. Anny Rachwał, która czuwała nad scenografią. Z kolei wspaniałą oprawę muzyczną zapewnił chór pod kierunkiem p. Mieczysława Dąbrowskiego grającego na instrumentach klawiszowych. Chórowi akompaniował również na gitarze p. Daniel Dyka.

Kolejnym punktem uroczystości było ogłoszenie wyników konkursu wiedzy na temat Marii Konopnickiej i jej twórczości. Został on przygotowany i przeprowadzony przez
p. Małgorzatę Piróg i p. Agnieszkę Korfanty. Laureatem konkursu został uczeń klasy IV, Konrad Wolanin. II i III miejsce zdobyli uczniowie klasy VI: Weronika Sobota oraz Tomasz Pietryka. Wszyscy uczestnicy konkursu otrzymali dyplomy, a zwycięzcy zostali obdarowani nagrodami.

Ostatnim punktem programu był występ ks. Marka Dudy, który wraz z uczennicami gimnazjum – Kingą Kozimor i Weroniką Dąbrowską – zaprezentował przy akompaniamencie gitary utwór z repertuaru Wojciecha Bellona. Na koniec zabrał głos pan dyrektor Wiesław Pałka, dziękując wszystkim za trud włożony w przygotowanie uroczystości.

Tegoroczne Święto Szkoły przypomniało nam, jak łatwo bez znajomości naszej historii i kultury  można zatracić narodową tożsamość i zagubić się w świecie odwróconych pojęć oraz pseudowartości. W czasach, kiedy tak często szarga się pamięć autorki „Roty”, trzeba śmiało i bez kompleksów stawać w jej obronie, przyjaźń nazywając przyjaźnią, a patriotyzm patriotyzmem.

 

                                                                                                                                               hb